Konfiguracja sieci (karta sieciowa, protokół sieciowy, adres IP)

Adres IP jest to ciąg liczb, który jednoznacznie określa komputer w sieci. To dzięki niemu serwer wie do jakiego systemu wysłać informacje. DNS jest to natomiast komputer w Internecie, który zamienia adresy stron na ich adresy IP. Dzięki serwerom DNS nie musimy wpisywać np. 213.180.130.200 tylko możemy posłużyć się jego odpowiednikiem www.onet.pl.

Po skonfigurowaniu wszystkich komputerów-klientów za pomocą kreatora, nasza sieć jest dynamiczna. Za każdym razem gdy system jest uruchamiany, uzyskuje adres IP automatycznie. Jest to rozwiązanie do przyjęcia jednak lepiej jest wtedy gdy w naszej sieci każda jednostka posiada swój identyfikator. Wtedy to możemy sprawdzać czy komputer jest uruchomiony nie ruszając się z miejsca. Możemy również nadawać bardziej wyszczególnione prawa dostępu do  maszyn a także prościej jest nam grać w gry poprzez sieć, ponieważ tam musimy podać adres IP komputera.


Aby poprawnie skonfigurować sieć odsyłam do strony: http://www.centrumxp.pl/WindowsXP/376,1,Konfiguracja_IP_oraz_DNS.aspx

Różnice między siecią równorzędną (ang. peer-to-peer) i siecią klient-serwer (wady i zalety).

Komputery komunikują się w sieci za pośrednictwem protokołów: żądanie-odpowiedź. Jeden z komputerów wysyła żądanie wykonanie konkretnego zadania, drugi wykonuje to zadanie i odsyła odpowiedź. (Sieci klient-serwer). Zaś sieć równorzędna to już co innego - każdy komputer ma w niej równoprawny dostęp do sieci oraz może wysyłać i otrzymywać dane w dowolnym momencie.

Protokoły sieciowe: HTTP, TCP/IP, HTTPS, FTP, SMTP

HTTP (ang. Hypertext Transfer Protocol – protokół przesyłania dokumentów hipertekstowych) to protokół sieci WWW (ang. World Wide Web). Zadaniem stron WWW jest publikowanie informacji – natomiast protokół HTTP właśnie to umożliwia.
Protokół HTTP jest użyteczny, ponieważ udostępnia znormalizowany sposób komunikowania się komputerów ze sobą. Określa on formę żądań klienta (tj. np. przeglądarki www) dotyczących danych oraz formę odpowiedzi serwera na te żądania.

Model TCP/IP (ang. Transmission Control Protocol/Internet Protocol) – teoretyczny model warstwowej struktury protokołów komunikacyjnych. Model TCP/IP został stworzony w latach 70. XX wieku w DARPA, aby pomóc w tworzeniu odpornych na atak sieci komputerowych. Potem stał się on podstawą struktury Internetu.

Protokoły te mają następujące cechy charakterystyczne:

• dobrą odtwarzalność po awarii
• możliwość dodawania nowych sieci bez przerywania pracy istniejących
• wysoki współczynnik korekcji błędów
• niezależność od platformy
• mały stopień obciążenia danych własnymi strukturami
• dużą wydajność

HTTPS (ang. HyperText Transfer Protocol Secure) to szyfrowana wersja protokołu HTTP. Zamiast używać w komunikacji klient-serwer niezaszyfrowanego tekstu, szyfruje go za pomocą protokołu SSL. Zapobiega to przechwytywaniu i zmienianiu przesyłanych danych.
 
FTP  File Transfer Protocol – protokół transferu plików – protokół komunikacyjny typu klient-serwer wykorzystujący protokół TCP według modelu TCP/IP (krótko: połączenie TCP), umożliwiający dwukierunkowy transfer plików w układzie serwer FTP – klient FTP. W sieciach chronionych zaporą sieciową ( firewall) komunikacja z serwerami FTP wymaga zwolnienia odpowiednich portów na zaporze sieciowej lub routerze. Możliwe jest zainstalowanie wielu serwerów FTP na jednym routerze. Warunkiem jest rozdzielenie portów przez router dla każdego serwera.

SMTP  Simple Mail Transfer Protocol – protokół komunikacyjny opisujący sposób przekazywania poczty elektronicznej w Internecie.  SMTP to względnie prosty, tekstowy protokół, w którym określa się co najmniej jednego odbiorcę wiadomości (w większości przypadków weryfikowane jest jego istnienie), a następnie przekazuje treść wiadomości.

Domeny internetowe

Domena internetowa – element adresu DNS wykorzystywanego do nazywania urządzeń w Internecie. Dla przykładu adres Wikipedii pl.wikipedia.org składa się z trzech nazw domenowych rozdzielonych kropkami.


Aby lepiej zrozumieć sens domeny internetowej dobrze jest przeanalizować elementy adresu Wikipedii: org to domena najwyższego poziomu mająca najbardziej ogólne znaczenie – przypisywana jest stronom wszystkich organizacji, wikipedia to nazwa domeny wykupionej przez fundację Wikimedia i odnosi się do projektu o nazwie Wikipedia, natomiast domena pl identyfikuje jego polską wersję.

Domeny, DNS, URL

URL (ang. Uniform Resource Locator) – oznacza ujednolicony format adresowania zasobów (informacji, danych, usług) stosowany w Internecie i w sieciach lokalnych.

URL najczęściej kojarzony jest z adresami stron WWW, ale ten format adresowania służy do identyfikowania wszelkich zasobów dostępnych w Internecie.

Domeny, DNS, URL

DNS (ang. Domain Name System, system nazw domenowych) – system serwerów, protokół komunikacyjny oraz usługa zapewniająca zamianę adresów znanych użytkownikom Internetu na adresy zrozumiałe dla urządzeń tworzących sieć komputerową. Dzięki wykorzystaniu DNS nazwa mnemoniczna, np. pl.wikipedia.org, może zostać zamieniona na odpowiadający jej adres IP, czyli 91.198.174.232

DNS to złożony system komputerowy oraz prawny. Zapewnia z jednej strony rejestrację nazw domen internetowych i ich powiązanie z numerami IP. Z drugiej strony realizuje bieżącą obsługę komputerów odnajdujących adresy IP odpowiadające poszczególnym nazwom.

Podstawą technicznego systemu DNS jest ogólnoświatowa sieć serwerów przechowujących informacje na temat adresów domen. Każdy wpis zawiera nazwę oraz odpowiadającą jej wartość, najczęściej adres IP. System DNS jest podstawą działania Internetu.

Topologie sieci komputerowych: gwiazda, pierścień, magistrala

Topologia magistrali (szynowa) – jedna z topologii fizycznych sieci komputerowych charakteryzująca się tym, że wszystkie elementy sieci są podłączone do jednej magistrali (zazwyczaj jest to kabel koncentryczny).
  
Zalety:

• małe użycie kabla
• brak dodatkowych urządzeń (koncentratorów, switchów)
• niska cena sieci
• łatwość instalacji
• awaria pojedynczego komputera nie powoduje unieruchomienia całej sieci

Wady:

• trudna lokalizacja usterek
• tylko jedna możliwa transmisja w danym momencie (wyjątek: 10Broad36)
• potencjalnie duża ilość kolizji
• awaria głównego kabla powoduje unieruchomienie całej domeny kolizji
• słaba skalowalność
• niskie bezpieczeństwo

Topologia pierścienia - jedna z fizycznych topologii sieci komputerowych. Komputery połączone są za pomocą jednego nośnika informacji w układzie zamkniętym - okablowanie nie ma żadnych zakończeń (tworzy krąg). W ramach jednego pierścienia można stosować różnego rodzaju łącza.

Zalety:

• małe zużycie przewodów
• możliwość zastosowania łącz optoelektronicznych, które wymagają bezpośredniego nadawania i odbierania transmitowanych sygnałów

Wady:

• awaria pojedynczego przewodu lub komputera powoduje przerwanie pracy całej sieci jeśli nie jest zainstalowany dodatkowy sprzęt
• złożona diagnostyka sieci
• trudna lokalizacja uszkodzenia
• pracochłonna rekonfiguracja sieci
• wymagane specjalne procedury transmisyjne
• dołączenie nowych stacji jest utrudnione, jeśli w pierścieniu jest wiele stacji

Topologia gwiazdy (ang. star network) – sposób połączenia komputerów w sieci komputerowej, charakteryzujący się tym, że kable sieciowe połączone są w jednym wspólnym punkcie, w którym znajduje się koncentrator lub przełącznik.

Zalety:

• Większa przepustowość.
• Gdy przestaje działać jeden komputer, cała sieć funkcjonuje dalej.
• Łatwa lokalizacja uszkodzeń ze względu na centralne sterowanie.
• Wydajność.
• Łatwa rozbudowa.

Wady:

• Duża liczba połączeń (duże zużycie kabli).
• Gdy awarii ulegnie centralny punkt (koncentrator lub przełącznik), to nie działa cała sieć.